Συνομιλίες
συγκεχυμένες ακούγονται στον πολύβουο δρόμο
και 'μεις τις σιωπές μας περιφέρουμε σακατεμένες
από πράξεις
που αποφύγαμε και τώρα μετανιώνουμε.
Χτίσαμε αναχώματα και πόλεμο ανελέητο εξαπολύσαμε.
Αυτόχειρες παράνοιας σε έναν βίο αβέβαιο και
επιθετικό.
Μιλάμε πάντα για τους άλλους
και εκείνη την ελάχιστη ευκαιρία περιμένουμε,
από τα εγωκεντρικά τους απορρίμματα να κλέψουμε.
Κάτι δικό τους να μας ανήκει,
κάτι λιγότερο να έχουν,
την ψυχική μας διαστροφή να ικανοποιούμε.
Να ηδονιζόμαστε με την αλλότρια απώλεια.
-Κανίβαλοι υμετέρων-
Μιλάμε πάντα για
τους άλλους,
μα για τους
εαυτούς μας, αδιάφορα σφυρίζουμε.
Θέατρο παίζουμε.
Αυλαία πέφτει, μετά από αυλαία.
Μην μάθουμε ποιοι είμαστε και τρομάξουμε.
Μην μάθουνε ποιοι είμαστε και ηττηθούμε.
Και αναλώνονται οι άνθρωποι στη συντομία των ημερών...
είναι σιαμαίο ακόμη το φθινοπωράκι με το καλοκαίρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε λίγο θα ξεχωρίσου.
όσο για την αυτογνωσία, ωχ.
δύσκολοι καιροί (ολοι οι καιροί είναι δύσκολοι για τέτοιου είδους εγχειρήματα.
αφήνουμε λουστραρισμένες επιφάνειες και ξεσκονίζουμε τακτικά με σουίφερ -δυστυχώς).
...πάντα η σκόνη θα μένει να φθείρει τις έσω επιφάνειές μας.Καλή εβδομάδα Blues!
Διαγραφήτόση ταυτόχρονη σύμπνοια συναισθημάτων και απόψεων δεν την περίμενα. ο σεπτέμβρης είναι για τους μελαγχολικούς. take care little girl.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες, καμιά φορά - απρόσμενα - τα πνεύματα συναντιονται. Όσο για τη μελαγχολία νομίζω ότι δεν έχει εποχή.Take care of yourself too, big boy.
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ωραιο τραγουδι και τι ωραιο μπλογκ! καλως σε βρηκα και εγώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Καλωσόρισες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη Χρονια Κατια με οτι επιθυμεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ.
Τι λες μηπως θα ηταν καιρος
κα κανεις και μια νεα αναρτηση για το καλο του χρονου
:))